…Zapoznajmy się z psychofizycznymi ćwiczeniami, które otworzą kanały rąk i nóg. Spójrzmy na dłoń. W jej centrum jest dołek. Kolorem skóry dołek różni się od otaczających go tkanek. W nim znajdują się wejściowe otwory kanałów rąk. Zegnijmy trzy palce jednej ręki (wskazujący, środkowy i serdeczny) razem i opuszki przyłóżmy do dołka w środku dłoni drugiej ręki. Przypomnijmy sobie zasadę „Roztopić lód”, którą wykorzystywaliśmy w pracy z punktami wpływu na wewnętrzną wodę (ćwiczenia te są opisane w podsumowaniu części pierwszej). Powoli, okrężnym ruchem zgodnym ze wskazówkami zegara, poruszajmy opuszkami palców, ledwie dotykając skóry dłoni. Pojawi się wrażenie, że pod skórą, na środku dłoni, powstała pustka i palce pogrążają się w niej. W taki sposób otwiera się kanał wejściowy ręki, leżący na środku dołka dłoni. Lekko przyciśnijmy w tym miejscu palce do skóry – wkrótce poczujemy, że od nich w górę, po ręce, płynie ciepło. Wydaje się, że fala przetacza się od dłoni ku ramieniu. U jednego ćwiczącego ciepło może od razu przejść po całej ręce, aż do ramienia; u innego – może zatrzymać się na poziomie nadgarstka. To świadectwo przewodzenia kanału ręki. Kiedy ciepło od palców swobodnie sączy się po całej długości kanału, oznacza to, że nie ma w nim zastojów i przestrzeń kanału jest czysta. Jeśli zaś kanał jest zapchany negatywnymi energetycznymi blokami, należy go oczyścić. W przeciwnym wypadku chroniczny zastój spowoduje chorobę. Najpierw pojawi się łamanie w rękach (kościach) i chociaż minie, będzie zwiastunem tego, że zakłócenia psychoenergetyczne przeszły na głębszy poziom i mogą ujawnić się w postaci poważnej dolegliwości.Łącząc oddech i wyobrażenie można efektywnie oczyścić kanał, zapobiec niedobremu rozwojowi wydarzeń, uprzedzić chorobę. Rozłóżmy ręce na boki, powoli wciągnijmy powietrze i wyobraźmy sobie, że przez otwór kanału na dłoni wdychamy ciepłe powietrze. Druga ręka towarzyszy wdechowi i prowadzi go wzdłuż kanału, od nadgarstka do ramienia. Po kilku powtórkach zaczniemy odczuwać, że wewnątrz ręki znajduje się rurka, a wdech płynie w niej jak ciepły, łaskoczący strumień. Powtórzmy to ćwiczenie kilka razy. Wraz z każdą powtórką ruch energii wdechu będzie swobodniejszy.
Do dalszej pracy ręce powinny być w pełni rozluźnione. Poznamy to po ćwiczeniu: jedną ręką trzymamy za nadgarstek drugą i podnosimy ją do góry. Jeśli puścimy nadgarstek, ręka zupełnie swobodnie, bez oporu, opadnie.
Teraz aktywizujmy wejściowy otwór kanału jednej ręki palcami drugiej. Wyobraźmy sobie, że wdychamy powietrze przez kanał… Gdy wdech będzie swobodnie podnosił się do ramion, pochylmy się do przodu, aby ręka zwisała swobodnie, rozluźniona. Zróbmy wdech i powolny wydech, wyobrażając sobie, że wydech przechodzi kanałem od ramienia do dłoni. Jeśli kanał jest czysty i pusty, bez barier – doznamy odczucia, że ręka wraz z wydechem wydłuża się.
Te same czynności powtórzmy na drugiej ręce. Gdy energia w kanałach rąk będzie przepływać bez przeszkód, pochylmy się do przodu i powoli wypuśćmy powietrze, wyobrażając sobie, że wydech przechodzi kanałami. Obie ręce wydłużają się…
Aktywizacji ruchu energii w kanałach obu rąk sprzyja poniższe ćwiczenie. Stańmy swobodnie, w rozluźnieniu, zgięte w łokciach ręce trzymamy naprzeciwko piersi, dłonie zwrócone do siebie, ustawione równolegle. Powoli rozkładajmy ręce na boki do szerokości ramion, a potem zbliżajmy je do siebie. Po kilku takich ruchach poczujemy, że między dłońmi powstaje związek. Odnosimy wrażenie, że są połączone ze sobą mnóstwem niewidzialnych niteczek. Jeśli jedna z dłoni pozostanie nieruchoma, a drugą zaczniemy przesuwać w górę i w dół, poczujemy, że ruch jednej dłoni powoduje specyficzne odczucia w drugiej.
Ćwiczenia te przypominają trening na aktywizację naszego biopola. Istnieje tu jednak pewna różnica. Wyobraźmy sobie, że energia w postaci złocistych kulek koncentruje się w dołkach dłoni. Kula energetyczna na prawej dłoni przekształca się w przedmiot przypominający szczotkę do czyszczenia butelek. Mentalnie wprowadźmy ją do kanału rozluźnionej lewej ręki i powoli poruszajmy wewnątrz kanału – od dłoni do ramienia. Na początku tylko wyobrażamy sobie to działanie, lecz wkrótce pojawią się realne odczucia. Łaskoczący dotyk włosków szczotki aktywizuje ścianki kanału. Poruszając mentalną szczotką od dłoni do ramienia i odwrotnie, oczyszczamy ścianki kanału. Pojawia się świeżość, ciepło i odczucie lekkości w ręce. Za pomocą „energetycznej szczotki” przeczyścimy kanały obu rąk. Jeśli wdech i wydech z łatwością przepływają przez kanały (a to poczujemy), można mieć pewność, że są one czyste.
Stańmy prosto, nogi rozstawione nieco ponad szerokość ramion. Podnieśmy proste ręce przed siebie, dłońmi do góry. Złóżmy je w koszyczek. Oczy zamknięte. Wyobraźmy sobie w dłoniach nagrzaną od słońca, ciepłą, miękką pomarańczę. Przypomnijmy sobie jej zapach. Weźmy ją w dłoń. Lekko ściśnij- my owoc i poczujmy ugięcie skórki pomarańczy. Naciśnijmy jeszcze mocniej… Skóra pęka i spod palców wypływa cierpki, lekko szczypiący sok. Cieknie po rękach… Naciśnijmy jeszcze mocniej… Wyobraźmy sobie, że przez nas sok przenika do wnętrza kanałów rąk i płynie w nich, lekko szczypiąc ścianki… Sok mentalnej pomarańczy zdziera ze ścianek kanałów rąk resztki psychologicznego i energetycznego brudu…
Mentalnie jeszcze mocniej ściśnijmy pomarańczę w dłoniach. Pod wpływem ciśnienia owoc najpierw zagęszcza się, kondensuje, a potem przekształca w maleńkie słońce. Dłonie ogrzewa światło i pieszczotliwe ciepło, które rozlewa się swobodnie w kanałach rąk. Poczujemy położenie kanałów w rękach: od dłoni do ramienia. Najpierw będą one podobne do cienkich rurek. Ale regularne treningi przekształcą kanały w potężne struktury, które zajmą znaczną część objętości rąk. Kanały te, wraz z kanałami nóg (o nich będzie mowa później), zapewniają stałą wymianę energii organizmu ze środowiskiem zewnętrznym.
W aktywizacji kanałów pomoże oddech. Wyobraźmy sobie, że wdychamy ciepło i światło słoneczka w dłoniach i przeprowadzamy je do ramion. Ciemny i chłodny wydech kierujemy natomiast kanałami rąk w dół. Ćwiczenia te włączają kanały rąk.
Aby utrzymać kanały rąk w stanie pracy, należy wykonywać poniższe ćwiczenia.
1. Gładzenie wejściowych otworów kanałów rąk.
Opis tego ćwiczenia przytoczono powyżej. Najpierw wykonajmy wszystko rękami, później to samo działanie przeprowadźmy w myśli. Przy regularnych ćwiczeniach odczujemy, że wejściowy otwór rozszerza się i zajmuje prawie całą powierzchnię dłoni.
2. Zwiększenie średnicy kanałów.
3. Mentalnie polerujmy i głaszczmy ścianki kanałów rąk. Ćwiczenie to zwiększa średnicę kanałów energetycznych.
4. Przeniknięcie do wnętrza kanału.
Gdy kanały zaczną reagować na działanie mentalnych rąk, wyobraźmy sobie ciepłą kulkę energii i potoczmy nią wewnątrz kanałów od dłoni do ramion i odwrotnie.
5. Zamykanie obręczy kanałów.
W myśli wprowadźmy kulę do kanału ręki, przetoczmy ją do ramienia, przeprowadźmy wewnątrz ciała i opuśćmy kanałem drugiej ręki do dłoni. Teraz powtórzmy to, ale w odwrotnej kolejności. Poćwiczywszy tak kilka razy, poczujemy, że między kanałami rąk powstał stały związek. Jeśli stworzymy między dłońmi pole energetyczne (patrz ćwiczenia kursu wprowadzającego), ciepło z dłoni przejdzie kanałami rąk, złączy się w dołku między- obojczykowym i wróci od ramion ku dłoniom. Zewrzyjmy dłonie w ten sposób, żeby wejściowe otwory kanałów złączyły się, tworząc obręcz. Strumień energetyczny w kanałach przybiera formę obręczy. Wysiłkiem myśli przeprowadźmy strumień kanałami, najpierw z prawej strony na lewą, a potem z lewej na prawą, dopóki nie poczujemy swobodnego przepływu energii w obręczy kanałów rąk.
Na początku mogą pojawić się: zmęczenie, ziewanie, senność. Przy systematycznych treningach nieprzyjemne stany szybko miną, pojawią się: koncentracja, pewność, jasność myśli. Im większy nagromadzimy potencjał wewnętrznej siły, tym większe będą nasze sukcesy w samorealizacji.
W nogach istnieją analogiczne kanały wymiany energii. Metody ich aktywizacji są podobne do tych, które wykorzystaliśmy w pracy z rękami. Ale są także pewne różnice. Pracę z kanałami nóg należy zacząć na siedząco. Pośrodku stóp znajdźmy otwory wejściowe kanałów i pomasujmy je opuszkami palców, aż do pojawienia się wrażenia pustki pod skórą.
Stwórzmy energetyczny kontakt miedzy dłońmi i lewą stopą. W tym celu dobrze rozgrzane dłonie przysuwamy i oddalamy od stopy. Wkrótce poczujemy, jak energia dłoni przenika tkanki stopy. Nałoży nią bezkontaktowo gładzić otwory wejściowe kanałów nóg: najpierw w lewej stopie, potem w prawej. Powoli przesuwajmy ręce wzdłuż łydki i słuchajmy swoich odczuć. Najpierw poczujemy na niej ruch ciepłej wody. Później działanie rąk aktywizuje kanał nogi. Powstanie odczucie, jakby przesuwała się w nim ciepła energetyczna kula. To samo ćwiczenie należy wykonać z drugą nogą.
Usiądźmy na niskiej ławce, podeszwy stóp złączmy w taki sposób, żeby nogi tworzyły koło. Energetyczne kanały nóg także się łączą. Wyobraźmy sobie płynącą w nich falę energii. Strumienie w nogach łączą się w obręcz w strefie miednicy. Złączywszy energetyczne strumienie kanałów nóg w „obręcz”, wsłuchajmy się w nasze odczucia. Ruchowi energii w nogach towarzyszy lekkie „buczenie” jak w transformatorze. Oczywiście są to tylko nasze odczucia, odzwierciedlają one stopień aktywacji kanałów nóg.
A teraz wstańmy. Zróbmy skłon do przodu i wydech przez kanały rąk. Pojawi się odczucie wydłużania się rąk. Wyobraźmy sobie, że przenikają one w głąb ziemi, a my chwytamy stamtąd strumień energii i kierujemy go ku górze, na stopy. Mentalnie podnosimy energię kanałami nóg, pomagając sobie przy tym rękami. Ręce ślizgają się w górę po nogach, nie dotykając skóry: najpierw wyobrażamy sobie przenoszenie energii z ziemi od stóp po łydkach w górę, potem – po biodrach do miednicy. Ręce pomagają poruszać się fali energii wewnątrz kanałów nóg.
Kanały rąk i nóg
Ćwiczenia oddechowe, które można wykorzystać w celu dalszej aktywizacji kanałów nóg, są prawie takie same, jak zalecane podczas pracy z kanałami rąk. Różnica polega tylko na tym, że należy skoncentrować uwagę na nogach. Skoncentrujmy uwagę na stopach, wciągajmy powietrze i wyobrażajmy sobie, że wdech przechodzi kanałem nogi i oczyszcza go, likwidując blokady i zjawiska zastoju. Gdy kanały nóg zostaną oczyszczone, odczucia kończyn mogą zniknąć, jakby w ogóle nie było nóg. Będzie to zwiastunem ich uwolnienia od wszystkich możliwych zacisków i zastojów. Wkrótce to niezwykłe uczucie minie, znikną też dolegliwości chorobowe.
Naszym nogom należy się szczególna uwaga. Większość ludzi z przyzwyczajenia sądzi, że nogi istnieją jakby same w sobie. W tym właśnie tkwi błąd. Nogi – to nadzwyczaj ważna część energetyki organizmu. Gdy bolą, człowiek od razu odczuwa swą niedoskonałość, marność. Zakłóceniu ulegają procesy wymiany energii i równomierna praca układu energetycznego odżywiania organizmu, zaostrzają się ukryte choroby. Gdybyśmy izolowali nogi od zewnętrznych strumieni energii, od razu poczulibyśmy dyskomfort, potem – narastającą słabość, zawroty głowy, utratę orientacji. Dlatego praca z kanałami nóg jest bardzo ważna. Pomaga uwolnić się od zastojów i blokad energetycznych, podwyższa stopień zabezpieczenia energii organizmu.
…z książki Nikołaja Szerstiennikowa – Odkrycie Siebie