Kategoria: Rymowane Podszepty Prozy Poetyckiej eR Pe Pe Pe

   Z bezkresu kosmicznego świata na kanwie własnej myśli, przybyliśmy i ostaliśmy w zapomnieniu, lecz w fizycznym ziemskim spełnieniu. Zapomnieni twórcy wszechświata z nałożonymi maskami potrójnego zapomnienia w śnie do sześcianu tak, by za łatwo nie uwolnić się od programów własnych… Tkwimy sobie w poznawaniu emocji, dźwięków, smaków i różnych ciekawostek stworzonych przez dzieci boga,…

 I po co ta nazwa? By zmieniać stworzone? Po czym poznajesz? Po widoku, nazwie, czy odczuciu wewnętrznym? Nazywać nienazwane. Nie nazywać nazwanego. Jak wyrazić zatem emocję? Jak uczucie okazać? Nie wystarczy wgląd poprzez oczy, by odczytać uczucia? Brakło wiary i pewności w wewnętrze ludzkie i cichy podszept prawdy. Myśl na początku, później słowo. Tak przekazują,…

   Między kroplami serca czujnikiem, ze wzrokiem rozwianym bezmyślnym nawykiem. Ćwiczonym ze swym ego lekko poskromionym, co najlepiej robić mu ukłony jak dla nie swojej żony w blasku świec można, by rzec. Eguś pokochany podpowiada znowu plany, a przyciąganie działa ekspresowo, poprzednio nadane na nowo. Manifestacja myśli już nie tylko może się ziścić. Już nie…

   Przebrani w maski wybielenia, jak im się wydaje, od czasów stworzenia. Za zasłoną bieli jaśniejącej ukazują swe ułożenie emocjonalne i poziomy człowieczeństwa, poukładania, równowagi… Dotychczasowe lekkie życia nic szczególnego nie wnoszące i ten żywot nudnawy od narodzin wg szablonów technokreacji chylącej się ku upadkowi. Nauczeni cierpliwości. Obyci w swym mniemaniu niemal w każdym zdaniu….

Zaprawdę powiadam wam każda wasza prawda jest prawdą prawdziwą, waszą prawdą, nie ustającą prawdziwą prawdą każdego prawdziwego ja w was samych prawdziwych. Prawda zmienna w zmiennym świecie prawd i prawdziwych rzeczywistości. Nie musicie walczyć o swoją prawdę. Każdy z was żyje w prawdzie, swojej prawdzie, napędzany swoimi prawdziwymi prawdami, przyjętymi jako prawda. Prawdziwa prawda jest…

Czy jestem niewidoczny dla reszty ludzi? Czy wzbudzam ich obawę lub strach, gdy spojrzę któremuś człowiekowi głęboko w oczy? Wychodzi na to, że obawiają się mojego przyglądania i traktują to jako zawłaszczenie cząstki ich strachliwej duszy. Pierwszy wniosek z obserwacji… Czego się boja? Czy tego, że ktoś zabierze im coś co jest nimi? Wzrokiem? Zabrać?…

   Gdy blaskiem słońca oślepiony, jego ciepłem ogrzany. W błogości stanie trwającym. Rozpuszczam myśli z kształtów napoczęte w promieniach stapiających egzystencji hologram. Od źródła blaskiem dostaję zasilenie po zimowych cieniach i smutkach. W cieple odchodzą chłodne wieczory samotności bez przyjaciela czworonogiego co jeszcze nie tak dawno, wyprowadzał mnie na przechadzkę wieczorną, nocną, poranną… W dniach…