Autor: admin

  Tyle pięknych słów i chwil w czułości. Tyleż samo chwil w słowach miłości W zażyłości dotykach bliskości. Tyle marzeń i planów. Zamierzeń w realizacji spostrzeżeń i okazji co zdarzają się non stop w wyobraźni zradzając, tej czystej jakże oczywistej…. Tyleż snutych waśni w przeplocie odkryć sytuacji. Piękny taki czas mocno wrysowany pręgierzami w skórę,…

Struchlała niczym iluzja taka nijaka, mocna i gorąca, intensywnie kojąca, serce wciąż poruszająca, zażegająca, obiecująca, wyszukująca bez końca. W wieczności pośpieszności. Ukryta dla wszelkich gości. Z daleka od ludzkich zasobów i możliwości. Taka wzniesiona, doskonała, nieskalana i w jednym ze światów nie okazywana. Wręcz ukrywana. W konspiracji od początku wakacji. Wielkie uniesienie w skrytości losów…

Mam Cię w głowie I nikt mi nic nie powie. Bo mam cię w głowie. Nie podpowie, bo w odnowie, mam cię w głowie. I w całości i w radości. Co dzień rano i wieczorem w głowie mam cię, całe dnie, bo Cię bardzo jakoś chce. Ciebie całą po troszeczku. Powolutku, spokojniutko. Kroczkiem małym, ciebie…

  Kręcimy się w około, dzień dobry, do widzenia w codzienności ronda zobaczenia. Jak auta wjeżdżając i opuszczając bezkolizyjne skrzyżowania losu. Zjeżdżamy z życia nieustannego, obiegu indywidualnego, czy zbiorowego. Połączeni dojeżdżamy z kierunków wybranych, by w pewnym kręgu spotkać się i zrobić wspólnych kółek kilka, wspaniałych. Niezapomnianych. Niektóre istoty z piskiem, w pośpiechu, zataczają kręgi…

Dziatwa fikcja prohibicja. Pierwsza linia skurzawy, druga nitka oktawy, piękna nić, różnych żyć. Swych wymiarów i rozmiarów. Wywarów i przywar, tak to często w życiu bywa. Raz ubywa, raz przybywa, czasem bywa, proza krzywa, raz i prosta jest radosna. Ślubów rozstań i zapoznań, swe reakcje do rozwiązań. Odpuszczenie jest najwyższą formą kreacji? Najlepiej w konfrontacji….

Jak koń płosząc muchę, trzęsąc odcinkiem swego pięknego ciała, drga. Tak i moja świetlista powłoka reaguje od ocen w spojrzeniach tłumu. Czasem wyłowię patrząc znienacka wprost oczu, które zbiegną natychmiast w skos, ku ziemi, przesiąknięte spojrzeniem po dno potylicy. Ich szablony bezgraniczne zasilane nimi i im podobnymi próbują przeniknąć mą odmienność, inność. Inność wg ich…

  Gdzie jest radość, gdzie podziała się z mego istnienia ? Może ukryta w smutku mych oczu karmi się blaskiem życia krzycząc, dobrze mi tu! Zostawcie mnie w spokoju! Nie okazuje światu „spowrotem” na tacy lśniących oczu w błękicie zawartym z uśmiechem twarzy zmieszana. Wstydzi się czy jak ? Pytam pośrednio przez umysł i wsłuchuję…

Poszukiwana radość. Oczekiwana radość. Ona wyjawi się w czystości ciała, pokaże co otacza cię wokół. Poznasz siebie. Ujawni Matkę szelestem liści na wietrze błogim, co przez lico pięknie muśnie skórę jak anioł niewidoczny. Objawi słońca blaskiem na wodzie migając, falami wiatru smagnie lica. Zaboli światłem poranka zimowego w oczy kłując. Oparzy piaskiem plaży w przezimowaną…

Odcięty od życia, bez ostrzeżenia. Urwany film, mgliste zapomnienia, ciężkie przypomnienia, bez czasowego odniesienia. Przez wiele lat żyjąc, nic się nie zmienia. To tylko punkt widzenia, bez nastawienia. Czekając na spostrzeżenia… Niczego nie zmieniam i nie zamieniam. W międzyprzestrzeniach podróżuje odwiecznie, choć tam niebezpiecznie. Podążam, nadążam w swym stałym tempie, niezmiennie. Uogólniam trasy przebieg, jedna…

Chciałbym kiedyś jedno życie. Wiedzieć, że mam jedno życie. Żyć w zaszczycie na szczycie w zachwycie. Tak przez jedno życie. W jednym życiu wiedzieć tylko, o tym jednym życiu. Chciałbym. I nie wiedzieć nic o życiach równoczesnych, żyjąc w świecie ówczesnym. W dobru doczesnym.

Żyje z tygodnia na tydzień Czasem w gonitwie myśli, natłoku zadań, by coś uściślić. Prędkości zobowiązań, uczuciami własnych doznań myśli, by swój świat uściślić. Prowadzę wojnę już tylko z Kapslokiem, podążając luźnym krokiem, rok za rokiem. Żyjąc wolno na wybiegu, czasem przyspieszam na trzecim biegu… Bywam zawieszony w próżni, wtedy tydzień od innego się różni….

Jestem Wodą, a Ty Wiatrem. Na każdy lekki powiew reaguje falą. Na każdy zryw większego wiatru, ja żywioł wody przyspieszam wartko, z siłą porywów wiatru. Płynę po ziemi, wewnątrz każdej przestrzeni. Docieram do każdej istoty żywej, wszędzie gdzie woda jest właściwie. Na każdym kontynencie i każdej planecie, jestem wszędzie, w lodzie, w powietrzu i w…

  Chrzęst kości o pień bez nóg stojacy na klepisku Topór jak wojenny, rżnie kości w ich martwym pisku. Kolejka padlinożerców stoi, nie słysząc dźwięków, a martwe ciała zwierząt leżą, już bez lęku. Stoją ludziki w oczekiwaniu na mięsna strawę. Kolejka osób niekojarzących, że można jeść i palić trawę. Zamiast obżerać się martwymi ciałami, popijając…

…nie zakłócać, wciąż pouczać, snuć teorie… Wciąż mądrości swe wywalać.. Ciszę w radość tu utrwalać. Znaleźć Spokój, wieczne trwanie, wtedy płynie tez dawanie i dzielenie się w zachwycie, wciąż radością tkane życie.  Przeszkadzała ta beztroska, co radości wiele niosła, tej dziecinnej takiej czystej, przeszkadzała mówiąc ściślej. Też i gniotła wielość wątków, stając prosto w ich…

Wejdź w mą przestrzeń. Zaproszonaś. Teraz. Spragniony istot podobnie czujących, wiedzących, ślę zaproszenie. Ty wejdź i nic nie mów, tylko patrz swym kosmosem. Pięknie przyglądając. Oceniaj jak najbardziej, rozróżniaj, wiedz, diagnozuj. Chcesz to tylko czuj i współodczuwaj. Nie nazywaj nienazwanego. Wystarczy oglądać wszechświat w spojrzeniu, w zapatrzeniu cudnym. Ludzki kosmos wzroku, spojrzenia cudem jest. Twój…